ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ - 2013

Print this post

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ

Αγωνιστικό Ριζοσπαστικό Μέτωπο Οικονομολόγων, (ΑΡΜΟ),

Πατριωτική Δημοκρατική Συνεργασία – Οικονομολόγων,(ΠΑ.ΔΗ.ΣΥ.-Ο)

Μέτωπο Συνεργασίας-Οικονομολόγων, (ΜΕ.ΣΥ.-Ο)

και ανεξάρτητοι οικονομολόγοι

Νοέμβριος 2013

Οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Οικονομικό Επιμελητήριο στις 15 Δεκεμβρίου 2013 πραγματοποιούνται τη στιγμή που εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και νεολαία δέχονται την πιο βάρβαρη επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο σε καιρό ειρήνης στην Ελλάδα. Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Τρόικα), από κοινού με τις υποτακτικές ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ σήμερα και ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ μέχρι πρότινος) και με την πλήρη συμφωνία της ελληνικής αστικής τάξης (βιομήχανοι, τραπεζίτες, κ.α.) επιχειρούν να ξεπεράσουν την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού θυσιάζοντας κοινωνικά δικαιώματα και εργατικές κατακτήσεις πολλών δεκαετιών. Παρόλα αυτά δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να ξεκολλήσουν τον ελληνικό καπιταλισμό από την πρωτοφανή ύφεση που συνεχίζεται για έκτο χρόνο, έχοντας οδηγήσει στην μείωση του ΑΕΠ κατά 21,5%. Αυτή η καταστροφή δεν ήταν αναπόδραστη έχει υπαίτιους τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που εμφάνισαν τα Μνημόνια ως σωτηρία για την Ελλάδα.

          Το βάθος της κρίσης υπογραμμίζει τον δομικό της χαρακτήρα καθώς πρόκειται πριν απ' όλα για μια κρίση που οφείλεται στην πτώση του ποσοστού κέρδους αναδεικνύοντας την σύγκρουση μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων. Με άλλα λόγια, τον ιστορικά ξεπερασμένο χαρακτήρα του καπιταλισμού, ως τρόπου παραγωγής. Έκφραση αυτών των αντιθέσεων ήταν η δημοσιονομική κρίση. Στη ρίζα της δε, είχε: τα σκανδαλώδη προνόμια της αστικής τάξης, υπό την μορφή φοροαπαλλαγών και κάθε λογής ενέσεων (Ολυμπιακοί Αγώνες, στήριξη στις τράπεζες ύψους 238 δισ. από το 2008, στρατιωτικές δαπάνες), την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους που απομυζούσε επί δεκαετίες τα φορολογικά έσοδα και την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ και την ευρωζώνη που όξυναν το παραγωγικό πρόβλημα.

          Η λύση της κανιβαλικής λιτότητας που επιλέχτηκε αποδείχθηκε ατελέσφορη να επιλύσει το δημοσιονομικό πρόβλημα και λειτούργησε σαν λάδι στη φωτιά. Μάρτυρας η εκτίναξη του δημόσιου χρέους στο 175% του ΑΕΠ το 2013 (321 δισ. ευρώ) από 130% το 2009 (300 δισ. ευρώ). Η αύξηση του δημόσιου χρέους παρατηρήθηκε δε, παρότι μεσολάβησε μία γιγαντιαίων διαστάσεων αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους τον Μάρτιο του 2012 που εξανέμισε τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, πανεπιστημίων και ΤΕΙ, ΝΠΔΔ, κλπ. Η κτηνώδης λιτότητα δεν όξυνε μόνο το πρόβλημα του χρέους αλλά, πρωτίστως, επέτεινε το κοινωνικό ζήτημα όπως μαρτυρά η άνοδος της ανεργίας στο 27%, η μείωση των μισθών, η αύξηση των φόρων και τα λουκέτα σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι συνέπειες της κρίσης δεν άφησαν ανεπηρέαστο τον κλάδο μας.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο στο πλευρό Τρόικας και κυβερνήσεων...

Παρότι όλοι οι μισθωτοί συνάδελφοι οικονομολόγοι (και του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) δέχθηκαν πρωτοφανείς μειώσεις στους μισθούς τους, παρότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες λογιστές είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται και τις ώρες εργασίας τους να αυξάνονται κατακόρυφα (με αποκορύφωμα φέτος το καλοκαίρι) το Οικονομικό Επιμελητήριο προτίμησε να σταθεί δίπλα στην κυβέρνηση και την Τρόικα. Η οιονεί ηθική αυτουργία του λογιστή στα αδικήματα της φοροδιαφυγής, που κατ' απαράδεκτο τρόπο αποδέχτηκε το Επιμελητήριο, επιδείνωσαν τη θέση του λογιστή. Οι κυοφορούμενες αλλαγές με την περιώνυμη απελευθέρωση του επαγγέλματος από το 2014 θα ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες στις μεγάλες πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρείες με αποτέλεσμα να  οξύνουν τον κατακερματισμό και τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων. Θα οδηγήσουν στο λουκέτο κυρίως, τους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους λογιστές, αλλά και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. 

          Το Επιμελητήριο λειτούργησε εχθρικά απέναντι στην συντριπτική πλειοψηφία των μελών του! Πιστεύουμε ότι η επιλογή του Επιμελητηρίου να αποτελέσει σύμβουλο της κυβέρνησης το μόνο που εγγυάται σήμερα είναι πως λειτουργεί σε βάρος των συναδέλφων. Αποδεικνύεται περίτρανα με αφορμή:

·         την απροθυμία του να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας εναντίον των Μνημονίων όπως έπραξαν άλλα επιμελητήρια (ΤΕΕ) και επαγγελματικές ενώσεις (ΔΣΑ).

·         τον πρωταγωνιστικό ρόλο που ανέλαβε στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, ιδρύοντας το (ευτυχώς, αποτυχημένο) ΕΤΑΟ.

·         την απαράδεκτη ανοχή που επέδειξε απέναντι στις πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρείες που ισοπεδώνουν τα επαγγελματικά δικαιώματα.

          Από το ξέσπασμα της κρίσης μέχρι και σήμερα ως οικονομολόγοι αντιπαλέψαμε αυτή την πολιτική. Στηρίξαμε και στηρίζουμε πρωτοβουλίες, κινήσεις και κινήματα πολιτών που αποκάλυπταν τις ταξικές διακυβεύσεις της οικονομικής κρίσης. Με άλλα λόγια, πως αποτελεί έναν μηχανισμό αύξησης της εκμετάλλευσης και συντριβής των δικαιωμάτων μας. Με δραστήριο επίσης τρόπο συμβάλαμε ο καθένας από το μετερίζι του, στην τεκμηρίωση και την επιχειρηματολογία μιας εναλλακτικής ριζοσπαστικής πρότασης, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη ενός νέου εργατικού -λαϊκού κινήματος χειραφετημένου από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) που αποτελεί προϋπόθεση για την αντεπίθεση του κόσμου της εργασίας. Το ίδιο θα συνεχίσουμε και στα πλαίσια λειτουργίας του ΟΕΕ και το επόμενο διάστημα και γι' αυτό το λόγο ζητάμε την ψήφο των συναδέλφων του ΟΕΕ.

          Σημαντική δε επιτυχία, με κριτήριο το πως θα ανατρέψουμε την επίθεση και θα νικήσουμε στην αναμέτρηση που διεξάγεται, αποτελεί η αγωνιστική συνάντηση οικονομολόγων με διαφορετική πολιτική διαδρομή, όπως και ανεξάρτητων συναδέλφων κάτω από τους στόχους ανατροπής της αντιλαϊκής επίθεσης που είναι σε εξέλιξη. Ως αποτέλεσμα πληθαίνουν και γίνονται απτά πλέον τα δείγματα που επιβεβαιώνουν ότι σήμερα είναι εφικτή μια νέα, ανώτερης ποιότητας ενότητα των δυνάμεων που εργάζονται για την αντεπίθεση του λαϊκού και εργατικού κινήματος κι η οποία θα σφυρηλατείτε στη βάση των κοινών συμφερόντων που μας ενώνουν. Σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί επίτευγμα για τη μαχητική πτέρυγα του Οικονομικού Επιμελητηρίου και όλο το κίνημα σήμερα η συμπόρευση μαζί με το ΑΡΜΟ, της Πατριωτικής Δημοκρατικής Συνεργασίας – Οικονομολόγων (ΠΑ.ΔΗ.ΣΥ-Ο), του Μετώπου και συνεργαζόμενων οικονομολόγων.

          Η συμμετοχή μας στις εκλογές του ΟΕΕ σκοπό έχει να ενημερώσει τους συνάδελφους και την ελληνική κοινωνία για την καταστροφική  πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ- ΔΝΤ-κεφαλαίου που οδηγεί στην εξαθλίωση  και στη γενοκτονία εκατομμύρια εργαζόμενους και πλατιά λαϊκά στρώματα. Να συμβάλλει από αγωνιστικές ριζοσπαστικές θέσεις στην πάλη για την ανατροπή της.

Η ψήφος στην ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ  αποτελεί πρόκριμα και μέσα από τον φορέα μας στην πάλη για:

·         Καταγγελία και ακύρωση Μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και όλου του  πλέγματος νόμων και διαταγμάτων που επιβλήθηκε με αφορμή την κρίση, από το 2010 και μετά, σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων και της εθνικής κυριαρχίας.

·         Μονομερή παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους και πάλη για διαγραφή  του. Οι εργαζόμενοι δεν δημιούργησαν το χρέος γι αυτό και αρνούνται να το πληρώσουν. Το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε από τις φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, (αναπτυξιακά κίνητρα, αφορολόγητα αποθεματικά κλπ), από τις ΝΑΤΟικες δαπάνες, τα υποβρύχια που  γέρνουν, από τις μίζες υψηλόβαθμων στελεχών των πρώην ΔΕΚΟ και υπουργών των κυβερνήσεων από τη μεταπολίτευση και μετά. Ο λογιστικός έλεγχος μπορεί να αποδείξει τον απεχθή χαρακτήρα του καθώς η πρώτη δανειακή σύμβαση δεν έχει κυρωθεί από την Βουλή, η δεύτερη ήταν αντισυνταγματική, οι γερμανικές υποχρεώσεις υπερβαίνουν κατά πολύ το ελληνικό δημόσιο χρέος, κ.λπ.

·         Έξοδος από το ευρώ κι επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, ως ένα μέσο που θα επιτρέψει την επανάκτηση των μέσων άσκησης νομισματικής πολιτικής, τα οποία με τη σειρά τους θα κάνουν εφικτή την χορήγηση γενναίων αυξήσεων σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας, που θα παρέχει δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, ασφάλισης, παιδείας, μετακινήσεων, κοκ.

·         Ρήξη και έξοδος από την ΕΕ ως αναγκαίο βήμα για να μην εφαρμοστεί η πολιτική της εξαντλητικής λιτότητας που προβλέπει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και θα εκτείνεται μέχρι το 2050, σύμφωνα με δηλώσεις (Οκτώβριος 2013) του επιτρόπου Όλι Ρεν. Η έξοδος από την ΕΕ, επίσης,αποτελεί προϋπόθεση για εθνική ανεξαρτησία του λαού, για τον  έλεγχο κίνησης των κεφαλαίων, για την κατάργηση του επαίσχυντου «Σύμφωνου για το ευρώ» που «κινεζοποιεί» τους μισθούς των εργαζόμενων,  για μια επεκτατική πολιτική δημόσιων επενδύσεων που ως στόχο θα έχουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και θα αμφισβητούν τον επιζήμιο για την Ελλάδα καταμερισμό εργασίας.

·         Παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας στον αντίποδα αυτής που επιχειρείται σήμερα και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου με βασικό γνώρισμα την όξυνση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στρωμάτων, την αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης.  Η αναγκαία παραγωγική  ανασυγκρότηση, θα είναι ενάντια στη λογική της «παραγωγικότητας», «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Θα είναι προϊόν κοινωνικών συγκρούσεων κι ως ζητούμενο θα έχει την αύξηση της απασχόλησης, την διατροφική αυτάρκεια και γενικότερα την ικανοποίηση των  σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών με βάση τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται η πάλη για την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και στους τρεις τομείς της οικονομίας (αγροτικός, βιομηχανικός, υπηρεσίες) χωρίς αποζημίωση των καπιταλιστών και με λαϊκό-εργατικό-κοινωνικό έλεγχο.

Μαζί με τα παραπάνω παλεύουμε για άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού και βελτίωσης της θέσης του όπως:

-Μείωση των ωρών εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. -Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής και προσωρινής εργασίας.

-Ριζική φορολογική αναμόρφωση στην κατεύθυνση ελάφρυνσης των εργαζομένων και μεσαίων στρωμάτων και περαιτέρω επιβάρυνσης του πλούτου και των μεγάλων επιχειρήσεων.

- Δραστική  μείωση των τιμών και κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης (δημητριακά, κτηνοτροφικά, αλιευτικά, γαλακτοκομικά) καθώς και των απαραίτητων υπηρεσιών (ενέργεια, νερό, τηλέφωνο).

-Απαγόρευση των κατασχέσεων της πρώτης κατοικίας και Σεισάχθεια των δανείων για τις ευπαθείς ομάδες.

-Κατάργηση των  χαρατσιών που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα (ΕΕΤΗΔΕ,φόρος επιτηδεύματος, κλπ).

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά στις μέρες μας η πάλη για τις  ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας καθώς και η αντιρατσιστική και αντιφασιστική πάλη. Είμαστε ενάντια στη λογική του «συνταγματικού τόξου», γιατί αυτοί που κυβερνούν και  το επικαλούνται, το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο. Είμαστε ενάντια στη θεωρία «των δυο άκρων» και της «καταδίκης της βίας απ όπου κι αν προέρχεται». Γιατί στοχεύουν στη νόμιμη αυτοάμυνα  του οργανωμένου  μαζικού λαϊκού - εργατικού κινήματος απέναντι στην παράνομη στη συνείδηση του λαού  κρατική βια και τρομοκρατία της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου και κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα.

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ μαζί με την ψήφο των οικονομολόγων, τους καλεί να πλαισιώσουν κάθε πρωτοβουλία αλληλεγγύης και αντίστασης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που αναπτύσσεται στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας για να ανατραπεί, με την μαζική πάλη του οργανωμένου λαού, αυτή η εξοντωτική πολιτική, να πέσει η κυβέρνηση του Σαμαρά και κάθε κυβέρνηση που ακολουθεί την ίδια πολιτική που φέρνει λιτότητα, φτώχεια, ανεργία, αυτοκτονίες και δυστυχία. Χρέος επίσης δικό μας αποτελεί η αποκάλυψη στον ελληνικό λαό, η τεκμηρίωση κι η ενημέρωσή του για την γενοκτονία που επιχειρείται από τον οδοστρωτήρα των Μνημονίων, μέσω της εκποίησης της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, κ.α. Η στράτευση όλων μας, σε ένα μέτωπο ανατροπής, αποκτά ακόμη πιο επιτακτικό χαρακτήρα εν όψει των αρνητικών εξελίξεων που δρομολογούνται (μέτρα λιτότητας, κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, κ.α.) με αφορμή το νέο δάνειο που ήδη συζητιέται στην ΕΕ και θα έρθει να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό των επόμενων χρόνων.

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

                                                                           Μπέρτολντ Μπρεχτ

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πάλη μέχρι τη νίκη!  

ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ

Αγωνιστικό Ριζοσπαστικό Μέτωπο Οικονομολόγων, (ΑΡΜΟ),

Πατριωτική Δημοκρατική Συνεργασία – Οικονομολόγων,(ΠΑ.ΔΗ.ΣΥ.-Ο)

Μέτωπο Συνεργασίας-Οικονομολόγων, (ΜΕ.ΣΥ.-Ο)

και ανεξάρτητοι οικονομολόγοι